Około 64,7% objętości skorupy ziemskiej stanowią skały iglaste, co czyni ją najobfitszą kategorią. Spośród nich 66% stanowią sole bazowe i gabryty, 16% granit, a 17% granodioryty i dioryty. Tylko 0,6% to syenity, a 0,3% perydotyty i dunity. Skorupa oceaniczna to 99% bazalt, który jest iglastą skałą o składzie mafinowym. Granity i podobne skały, znane jako meta-granitoidy, tworzą znaczną część skorupy kontynentalnej. Opisano ponad 700 rodzajów skał iglastych, z których większość powstała pod powierzchnią skorupy ziemskiej. Mają one różnorodne właściwości, w zależności od ich składu oraz temperatury i ciśnienia, w jakich powstały.
Kamieniarstwo Lublin a proces obróbki kamienia
Skały osadowe powstają na powierzchni ziemi w wyniku akumulacji i cementowania fragmentów wcześniejszych skał, minerałów i organizmów lub jako chemiczne wytrącenia i przyrosty organiczne w wodzie (sedymentacja). Proces ten powoduje osadzanie się i akumulację osadów klastycznych (kawałków skał) lub cząsteczek organicznych (detrytus) lub chemiczne wytrącanie się minerałów (paroforyt) z roztworu. Cząstki stałe są następnie poddawane zagęszczaniu i cementowaniu w umiarkowanych temperaturach i ciśnieniach (diageneza).
Przed osadzeniem osady powstają w wyniku wietrzenia wcześniejszych skał przez erozję w obszarze źródłowym, a następnie są transportowane do miejsca osadzania przez wodę, wiatr, lód, ruch masowy lub lodowce (czynniki denudacyjne). Skały błotne stanowią 65% (kamienie mułowe, łupki i mułowce), piaskowce od 20 do 25%, a skały węglanowe od 10 do 15% (wapienie i dolostony).
Kamieniarstwo Lublin a dane statystyczne
- Około 7,9% objętości skorupy stanowią skały osadowe, z czego 82% stanowią łupki, podczas gdy pozostała część to wapienie (6%), piaskowce i arkozy (12%). Skały osadowe często zawierają skamieniałości.
- Skały osadowe tworzą się pod wpływem grawitacji i zazwyczaj osadzają się w poziomych lub w pobliżu poziomych warstw lub warstw i mogą być określane mianem skał warstwowych.
- Niewielka część skał osadowych osadzonych na stromych zboczach będzie wykazywać podłoże krzyżowe, gdzie jedna warstwa zatrzymuje się gwałtownie na styku, gdzie inna warstwa zniszczyła pierwszą, gdyż została położona na pierwszym poziomie.
Skały metamorficzne powstają w wyniku poddawania skał osadowych, skał iglastych lub innych starszych skał metamorficznych innym warunkom temperaturowym i ciśnieniowym niż te, w których powstały pierwotne skały. Proces ten nazywany jest metamorfizmem, co oznacza “zmianę formy”. Rezultatem jest głęboka zmiana właściwości fizycznych i chemicznych kamienia.
Oryginalna skała, zwana protolitem, przekształca się w inne rodzaje minerałów lub inne formy tych samych minerałów poprzez rekrystalizację. Temperatury i ciśnienia wymagane dla tego procesu są zawsze wyższe niż te, które występują na powierzchni Ziemi: temperatury powyżej 150-200 °C i ciśnienia 1500 barów. Skały metamorficzne stanowią 27,4% objętości skorupy.