

Leukosom jest najjaśniejszą kolorową częścią migmatytu. Melanosom jest ciemniejszą częścią i występuje pomiędzy dwoma leukosomami lub, jeśli pozostałości mniej lub bardziej niezmodyfikowanej skały macierzystej (mezosom) są nadal obecne, układa się je w obręcze wokół tych pozostałości. Jeśli obecny, mezosom jest pośrednim kolorem pomiędzy leukosomem a melanosomem.
Kamieniarstwoszczecin.pl a tekstury używanych materiałów
Migmatytowe tekstury są produktem termicznego zmiękczania skał metamorficznych. Tekstury Schlierena są szczególnie częstym przykładem tworzenia się granitu w migmatytach i są często spotykane w ksenolitach spoczynkowych i wokół krawędzi granitów typu S.
Fałdytygmatyczne są tworzone przez wysoce plastyczną plastyczną deformację opaski gnejsowej, a zatem w odróżnieniu od większości zwykłych fałdów, mają niewielki lub żaden związek z określonym fałdowaniem. Fałdytygmatyczne mogą występować tylko w strefach kompozycyjnych migmatytu, na przykład w drobnoziarnistych protolitach łupkowych w porównaniu z gruboziarnistym granoblastycznym protolitem piaskowym.
Kiedy skała ulega częściowemu stopieniu, niektóre minerały topią się (neosomy, tj. nowo powstałe), podczas gdy inne pozostają stałe (paleosomy, tj. starsze formy). Neosom składa się z jasno zabarwionych obszarów (leukosom) i ciemnych obszarów (melanosom). Leukosom leży w środku warstw i składa się głównie z kwarcu i skalenia. Melanosom składa się z kordierytu, hornblende i biotytu i tworzy strefy ścian neosomu.
Kamieniarstwoszczecin.pl a migmatyt i pochodzenie granitów
W przypadku skał argillaceous migrujących, topnienie częściowe lub frakcyjne najpierw wytworzyłoby lotne i niekompatybilne pierwiastki wzbogacone w bogaty, częściowy stop o składzie granitowym:
- Takie granity pochodzące z osadowych protolitów skalnych nazywane są granitami typu S, są typowo potasowe, czasami zawierają leucyt i określane są mianem adamelitu, granitu i syenitu. Równoważnikami wulkanicznymi byłyby ryolit i riodakyt. Przykładowo migmatyt w Maigetter Peak, Góry Fosdick, Antarktyka Zachodnia.
- Migmatyzowane skały iglaste lub skały o niższym stopniu skorupy, które topnieją, tworząc podobny granitowy granit typu I, ale o wyraźnych cechach geochemicznych i typowo plagioklasowych dominujących składach mineralogicznych tworzących monzonit, tonalit i granodioryt. Równoważnikami wulkanicznymi byłyby dakyt, trachyta i trachydakyt.
- Trudno jest stopić mafinowe skały metamorficzne z wyjątkiem dolnego płaszcza, więc rzadko można zobaczyć migrujące tekstury w takich skałach. Eklogit i granulit są jednak w przybliżeniu równorzędnymi skałami mafinowymi.
Etymologia: Fiński petrolog Jakob Sederholm po raz pierwszy użył terminu “skały w skandynawskim kratonie w południowej Finlandii” w 1907 roku. Termin ten wywodzi się od greckiego słowa μιγμα: migma oznaczającego mieszaninę.
Mikrostruktura skalna obejmuje teksturę skały i struktury skalne w małej skali. Słowa “tekstura” i “mikrostruktura” są wymienne, przy czym te ostatnie są preferowane we współczesnej literaturze geologicznej. Tekstura jest jednak nadal możliwa do zaakceptowania, ponieważ jest użytecznym środkiem identyfikacji pochodzenia skał, sposobu ich formowania oraz ich wyglądu.