W zbiornikach wykorzystujących zawór spłukujący z klapą wylot w dnie zbiornika jest przykryty pokrywą pływakową (plastikową lub gumową) lub klapą, która jest utrzymywana na miejscu przy armaturze (gniazdo zaworu spłukującego) przez ciśnienie wody. Aby spłukać toaletę, użytkownik naciska dźwignię, która podnosi zawór spłukujący z gniazda zaworu. Zawór unosi się następnie na powierzchni wody z gniazda, umożliwiając szybkie opróżnienie zbiornika do miski.
poznanskihydraulik.pl a schemat syfonicznej spłuczki WC
Podwójne wersje spłukiwania tej konstrukcji są obecnie szeroko dostępne. Mają one jeden poziom wody dla odpadów płynnych i wyższy poziom dla odpadów stałych. W krajach takich jak Australia, Izrael, Singapur czy Niemcy, które albo mają ograniczenia w zużyciu wody, albo w których ludzie chcą oszczędzać wodę, toalety z podwójnym spłukiwaniem są obecnie powszechne zarówno w domach, jak i łazienkach publicznych.
- Gdy poziom wody spada, zawór spłukujący opada z powrotem na dno zbiornika i ponownie zakrywa rurę wylotową. System ten jest powszechnie stosowany w domach w USA i w Europie kontynentalnej. Ostatnio ten system spłukiwania stał się również dostępny w Wielkiej Brytanii z powodu zmiany przepisów.
- Uproszczony schemat syfonicznej spłuczki WC. Syfon składa się z pionowej rury, która łączy rurę spłukującą z komorą kopułową. Perforowana tarcza pokryta elastyczną płytą lub klapą jest połączona syfonem z dźwignią spłukującą.
System ten, wynaleziony przez Alberta Giblina i powszechnie stosowany w Wielkiej Brytanii, wykorzystuje zbiornik magazynowy podobny do tego, który jest stosowany w powyższym systemie klapowo-zaworowym. Ten system zaworów spłukujących jest czasami określany jako system bezzaworowy, ponieważ nie jest wymagany tradycyjny typ zaworu. Niektórzy twierdzą jednak, że każdy system regulacji przepływu cieczy jest nadal zaworem technicznym.
poznanskihydraulik.pl a mechanizm syfonowo-płuczkowy
Syfon składa się z pionowej rury łączącej rurę spłukującą z komorą kopułową wewnątrz zbiornika. Wewnątrz komory znajduje się perforowana tarcza, przykryta elastyczną płytą lub klapą, która jest połączona prętem z dźwignią spłukującą.
Naciśnięcie dźwigni powoduje podniesienie tarczy, wymusza na górze syfonu wtłoczenie wody do pionowej rury i rozpoczyna przepływ syfoniczny. Woda przepływa przez sforforowany dysk obok klapy, aż do opróżnienia zbiornika, w którym to momencie do syfonu wchodzi powietrze i spłukiwanie zatrzymuje się.
Przewaga syfonu nad zaworem spłukującym polega na tym, że nie posiada on żadnych podkładek uszczelniających, które mogłyby się zużywać i powodować nieszczelności, dlatego jest on preferowany w miejscach, gdzie istnieje potrzeba oszczędzania wody.
Do 1 stycznia 2001 r. w Wielkiej Brytanii[8] obowiązkowe było stosowanie cystern typu syfonowego w celu uniknięcia potencjalnego marnotrawstwa wody w milionach nieszczelnych toalet z klapkami, ale ze względu na harmonizację przepisów UE zmieniły się przepisy.
Zawory te mogą czasami być trudniejsze w obsłudze niż zawór spłukujący oparty na “klapie”, ponieważ dźwignia wymaga większego momentu obrotowego niż system klapowo-zaworowy.