Żurawie występują w ogromnej różnorodności form – każda z nich jest dostosowana do konkretnego zastosowania. Rozmiary żurawi wahają się od najmniejszych żurawi wysięgnikowych, stosowanych w warsztatach, po najwyższe żurawie wieżowe, wykorzystywane do budowy wysokich budynków. Mini dźwigi są również używane do budowy wysokich budynków, aby ułatwić konstrukcje poprzez dotarcie do ciasnych przestrzeni. W końcu możemy znaleźć większe żurawie pływające, powszechnie używane do budowy platform wiertniczych i ratowniczych zatopionych statków.
Niektóre maszyny podnoszące nie odpowiadają ściśle powyższej definicji dźwigu, ale są powszechnie znane jako dźwignice, takie jak układnice i ładowarki.
Serwis koparek Liebherr – etymologia
Żurawie były tak zwane z podobieństwa do długiej szyi ptaka, por. starożytna greka: γέρανος, grue francuski. Starożytni Grecy wynaleźli dźwig do podnoszenia ciężkich ładunków pod koniec VI w. p.n.e. Z danych archeologicznych wynika, że nie później niż ok. 515 p.n.e. na kamiennych blokach greckich świątyń zaczynają pojawiać się charakterystyczne sadzonki zarówno do podnoszenia, jak i do żelazek. Ponieważ otwory te wskazują na użycie urządzenia podnoszącego i ponieważ znajdują się albo ponad środkiem ciężkości bloku, albo parami jednakowo odległymi od punktu położonego ponad środkiem ciężkości, archeolodzy uważają je za konkretny dowód wymagany dla istnienia dźwigu.
Wprowadzenie wciągarki i wciągarki linowej wkrótce doprowadziło do powszechnej wymiany ramp jako głównego środka ruchu pionowego. W ciągu następnych 200 lat na greckich budowach znacznie zmniejszyła się liczba przenoszonych ciężarów, ponieważ dzięki nowej technice podnoszenia użycie kilku mniejszych kamieni stało się bardziej praktyczne niż użycie mniejszej liczby kamieni o większych rozmiarach. W przeciwieństwie do archaicznego okresu z jego tendencją do coraz większych bloków, greckie świątynie z epoki klasycznej, jak Partenon niezmiennie zawierał bloki kamienne o wadze poniżej 15-20 ton metrycznych. Praktycznie zrezygnowano również z praktyki wznoszenia dużych kolumn monolitycznych na rzecz stosowania kilku bębnów kolumnowych. Oferujemy serwis koparek Liebherr.
Serwis koparek Liebherr a okoliczności przejścia z technologii
Chociaż dokładne okoliczności przejścia z technologii rampowej na technologię dźwigową pozostają niejasne, stwierdzono, że niestabilne warunki społeczne i polityczne w Grecji są bardziej odpowiednie do zatrudniania małych, profesjonalnych zespołów budowlanych niż dużych grup niewykwalifikowanej siły roboczej, co czyni żuraw bardziej preferowanym od greckiej polityki niż bardziej pracochłonna rampa, która była normą w autokratycznych społeczeństwach Egiptu i Asyrii.
Pierwszy jednoznaczny literacki dowód na istnienie systemu złożonego koła pasowego pojawia się w Problemach mechanicznych (Mech. 18, 853a32-853b13) przypisanych Arystotelesowi (384-322 pne), ale być może skomponowanych w nieco późniejszym terminie. W tym samym czasie rozmiary bloków w greckich świątyniach znów zaczęły odpowiadać ich archaicznym poprzednikom, co wskazuje na to, że do tego czasu na greckie place budowy trafił bardziej wyrafinowany związek kół pasowych.